zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl chaotyczny.htw.pl « M E N U » » » Ktoś, kto mówi, że nie zna się na sztuce, źle zna samego siebie. » Alexander Hamilton Young Statesman (Young Patriots) - Helen Boyd Higgins, Ebooks (various), Biography Mega Pack(2) » Aleksander Dumas - Dartagnan, Literatura, Dumas Alexander » Alexander Hawke 03 - Lewiatan - Bell Ted, E-BOOK - różne do przejrzenia, E-book Nowe hasło 123 » Alexandre Dumas - The Three Musketeers - Twenty Years After, books, e-books » Aleksander Dumas - Jozef Balsamo, Literatura, Dumas Alexander » Alexander McCall Smith - Kobieca agencja detektywistyczna nr1(1), e-books, e-książki, ksiązki, , .-y » Aleksander Dumas - Kawaler de Maison-Rouge, Literatura, Dumas Alexander » Alexandra.Ivy.-.Straznicy.Wiecznosci.Tom.6.-.Drapiezna.ciemnosc.(P2PNet.pl), !!!!!!! NOWE !!!!!!!!!(hasło=1234) » Alexander von Humboldt-Hacia el valle de caracas, LITERATURA » Alexander Dawson ponadczasowe-strony-internetowe ebook, ebooki3 [ Pobierz całość w formacie PDF ] MEG ALEXANDER KŁOPOTY LORDA MARCUSA 1 Był to już ostatni etap podróży. Dziewczyna wciś­ nięta w kąt powozu wyglądała na chorą. - Nie powinnyśmy przyjeżdżać tutaj - powie­ działa schrypniętym głosem. Najwyraźniej mówienie sprawiało jej trudność. - Jego lordowska mość nie ra­ czył nawet odpowiedzieć na list. Przecież może od­ prawić nas z kwitkiem. - W nocy? Lord Rokeby, moja droga, czegoś ta­ kiego by nie zrobił. Jako twój opiekun musi znać swoje obowiązki. - Jestem pewna, że zna, panno Tempie, ale to nie znaczy, że będziemy mile widzianymi gośćmi. Och, gdybym tylko nie czuła się tak źle. - Dziewczyna za­ niosła się kaszlem. Elinor zachowała dla siebie własne obawy. Wcześ­ niej przeżyła ogromne rozczarowanie, gdy okazało się, że londyńska rezydencja lorda jest zamknięta i na drzwiach nie ma kołatki, co było oczywistym zna­ kiem nieobecności właściciela. Służący wyjaśnił im, jak dostać się do posiadłości lorda leżącej w hrab­ stwie Kent. Wraz z Hester przyjechały z Bath wynajętym po- wozem. Była to bardzo męcząca podróż. Elinor my­ ślała początkowo o zatrzymaniu się w hotelu, jednak­ że, ze względu na szczupłe fundusze i chorobę He­ ster, zrezygnowała z takiego rozwiązania. Nawet gdyby znalazła przyzwoity hotel, co powiedzieliby w recepcji o dwóch kobietach podróżujących z nie­ wielkim bagażem i bez pokojówki, z których jedna wyraźnie niedomaga? Zresztą jutro Hester nie będzie czuła się lepiej. Trzeba więc jak najszybciej dotrzeć do celu. Błagała w duchu niebiosa, by pozwoliły jej zastać lorda Rokeby'ego w domu. Postanowiła, że gdyby go nie było, i tak zażąda schronienia pod jego dachem. Dojechały wreszcie na miejsce. Gdy powóz mijał wysoką, kutą żelazną bramę, w domku portiera błys­ nęło światło. Elinor doznała ogromnej ulgi, gdy odź­ wierny oznajmił, że jego pan nie opuszczał dzisiaj do­ mu. Odwróciła się do Hester i objęła ją czule. - Kochanie, jesteśmy na miejscu - powiedziała. - Wkrótce będziesz się mogła położyć. Wyjrzała przez okno. Powóz skierował się na pod­ jazd imponującej, jasno oświetlonej rezydencji. Gdy zatrzymał się u podnóża okazałych schodów, otwo­ rzyły się wysokie rzeźbione drzwi wejściowe, z któ­ rych wybiegł mężczyzna w liberii i spiesznie skiero­ wał się do przybyłych. Elinor pierwsza wysiadła z powozu, a tuż za nią osłabiona chorobą Hester. Woźnica, zadowolony, że dowiózł do celu swoje pasażerki, wyniósł ich bagaże i szybko ruszył w drogę powrotną. - Czy możesz poinformować lorda Rokeby'ego, że przyjechała jego podopieczna? - uprzejmie zwró­ ciła się do służącego Elinor. Mężczyzna popatrzył na nią zaskoczony. - Madame, jego lordowska mość nie mówił... to znaczy, on się nikogo nie spodziewa. - Domyślam się. - Elinor wspięła się na pierwsze stopnie. - Napisałam list do lorda Rokeby, powiada­ miając o naszym przyjeździe, ale widocznie nie do­ tarł na czas. Proszę zrobić, jak powiedziałam. Panna Hester Winton nie czuje się dobrze. Powinna jak naj­ prędzej położyć się do łóżka. - Ależ, madame, jego lordowska mość dał mi wyraźne instrukcje. Teraz przyjmuje gości i nie mogę go niepokoić. Tymczasem Elinor wraz z Hester dotarły do szczy­ tu schodów i weszły do rozległego, wysokiego na półtora piętra holu. - Biorę całą odpowiedzialność na siebie - oznaj­ miła. - Hester, kochanie, usiądź tu na moment. Nie zabawię długo... - Urwała, gdyż właśnie otworzyły się drzwi w końcu holu. Elinor zobaczyła na wpół rozebraną dziewczynę i biegnącego za nią młodego mężczyznę. Z piskiem i śmiechem dziewczyna ucie­ kała w kierunku schodów. Zanim do nich dopadła, kawaler już ją trzymał w objęciach i głośno całując, ściągał z jej ramion resztki odzieży, po czym chwycił dziewczynę na ręce i wbiegł na schody, jakby nic nie ważyła. Elinor spojrzała na swoją podopieczną. Na twarzy Hester malowało się zdziwienie pomieszane z zakło­ potaniem. - Madame, przykro mi... - Służący był wyraźnie zażenowany. - Czy młoda dama nie zechciałaby po­ czekać w bibliotece? - Masz rację, tak będzie lepiej. Nie musisz mnie anonsować. Nie czekając na odpowiedź, skierowała się ku otwartym drzwiom i weszła do pokoju. Po obu stro­ nach długiego stołu siedzieli mocno podchmieleni mężczyźni. Elinor nie była tym zdziwiona, widząc na stole mnóstwo pustych butelek. Zdumiała ją nato­ miast stojąca na stole dziewczyna z podwiniętą do pasa spódnicą. Dokładnie wymierzonym ruchem ele­ ganckiego pantofelka młoda kobieta przesunęła rząd pomarańcz ułożonych przed nią w równą linię, czym wywołała aplauz wpatrzonych w nią panów. W tym względzie miała niezaprzeczalny talent. Żaden z owoców nie wysunął się z szeregu. Gdy zakończyła swój pokaz, zręcznie chwyciła woreczek złota rzuco­ ny jej w nagrodę. - Teraz moja kolej - krzyknęła rudowłosa pięk­ ność, wyrywając się z objęć trzymającego ją na kola­ nach mężczyzny i próbując wdrapać się na stół. Elinor, której wejście przez długą chwilę pozostało nie zauważone, obrzuciła uważnym spojrzeniem ze­ brane w pokoju towarzystwo. Ten tłusty, zaśliniony, obleśny blondyn przy drugim końcu stołu nie może być lordem Rokebym, pomyślała z przerażeniem. Je­ śli to jednak on, natychmiast zabierze stąd Hester. [ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl hot-wife.htw.pl « S E A R C H » Cytat Dobry przykład - połowa kazania. Adalberg I ty, Brutusie, przeciwko mnie?! (Et tu, Brute, contra me?! ) Cezar (Caius Iulius Caesar, ok. 101 - 44 p. n. e) Do polowania na pchły i męża nie trzeba mieć karty myśliwskiej. Zygmunt Fijas W ciepłym klimacie najłatwiej wyrastają zimni dranie. Gdybym tylko wiedział, powinienem był zostać zegarmistrzem. - Albert Einstein (1879-1955) komentując swoją rolę w skonstruowaniu bomby atomowej

« C O P Y R I G H T   I N F O » © 2003 Ktoś, kto mówi, że nie zna się na sztuce, źle zna samego siebie.. Design by Templates For All.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL