»

ALEKSANDRA CIEŚLIKOWA,

IMIONA I NAZWISKA WE WSPÓŁCZESNEJ POLSZCZYŹNIE.

MODA I UŻYCIE TEKSTOWE

– NOTATKI Z TEKSTU.

Zasadnicza różnica między kategoriami imion i nazwisk polega na rodzinnej stałości nazwiska, a indywidualności imienia, które możemy wybrać dla naszych bliskich.

Już w średniowieczu wiele imion wybierano ze zbioru odziedziczonego z okresu prasłowiańskiego.

Obce imiona współcześnie nadawane są z różnych powodów:

·         imię się podoba, często nosi je znana osoba

·         ze względów rodzinnych

·         bywają oryginalne

·         snobizm

Również imiona tradycyjne, zadomowione nadawane są z różnych przyczyn:

·         imię się podoba (wielu ludziom podobają się imiona tradycyjne)

·         tradycyjny model nazywania w rodzinie i w środowisku

·         względy ideowe i kulturowe

Pierwsze na niespotykaną skalę etniczne przemieszczenie imion przyniosło chrześcijaństwo, ale potem przyswojone przez poszczególne narodowe języki imiona stały się wyznacznikiem przynależności etnicznej. Po soborze trydenckim imiona chrześcijańskie stały się obowiązkowe.

Ustawa o nadawaniu dzieciom imion – Dziennik Ustaw PRL z dn. 06.10.1986, p. poz. 180.

Imiona popularne w staropolszczyźnie tracą swą popularność od XVI wieku,
a ich użycie związane jest z określoną warstwą społeczną, potem znów odżywają
i stają się modne, ale już w innych grupach społecznych. Pojawiają się też nowe, niektóre na zasadzie efemerydy czy spopularyzowane przez wzorce literackiej.

Moda imiennicza kształtuje się w zależności od rozmaitych czynników socjopragmatycznych i kulturowych.