« M E N U » |
»
|
» Ktoś, kto mówi, że nie zna się na sztuce, źle zna samego siebie. | » Allegri-Renzo---Cuda-ojca-Pio, KSIĄŻKI(,,audio,mobi,rtf,djvu), Nowy folder, [TORRENTCITY.PL] Allegri Renzo - Cuda ojca Pio [PL] [][] | » Alistair MacLean - Athabaska, książki e, Alistair MacLean | » Alchemy, Ksiazki, ALCHEMIA | » Aldiss Brian W. - Na zewnątrz, KSIĄŻKI, E-book, Aldiss Brian | » Altman John - Obserwatorzy, E Książki także, Altman, John | » Alistair MacLean - Na poludnie od Jawy, książki e, Alistair MacLean | » Alistair Maclean - Tabor do Vaccares, książki e, Alistair MacLean | » Alex Kava - Zło konieczne, E Książki także, Alex Kava | » Aldiss Brian W. - Nieobliczalna gwiazda, KSIĄŻKI, E-book, Aldiss Brian | » Alex Kava - W ułamku sekundy, E Książki także, Alex Kava |
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plefriends.pev.pl
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ] 4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ 1 4. 4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ 4.1. Elementy trójkątne Do opisywania dwuwymiarowego kontinuum jako jeden z pierwszych elementów zastosowano element trójkątny nazywany skrótem CST (Constant Strain Triangle). W elemencie tym wyróżnić możemy trzy węzły (zobrazowane poprzez wierzchołki trójkąta), które mają po dwa translacyjne stopnie swobody. Tak więc przemieszczenie dowolnego punktu elementu opisywać będziemy w układzie x0y za pomocą dwóch składowych, które oznaczymy u i v. Kolejne przemieszczenia węzłowe oznaczymy przez d 1 do d 6 . Odpowiadają one stopniom swobody oznaczonym na rysunku poniżej d 6 k d 5 v ik v v jk d 1 y i u d 2 v ij j d 3 x d 4 Rys. 4.1. Element trójwęzłowy Wektor przemieszczeń d, który opisuje deformację elementu, składa się z następujących składowych d =[ d 1 ,d 2 ,d 3 ,d 4 ,d 5 ,d 6 , ] T =[ u 1 ,v 2 ,u 3 ,v 4 ,u 5 ,v 6 , ] T (4.1) Możemy przyjąć funkcje, które będą opisywać wielkości przemieszczeń u i v w postaci liniowo zależnej od x i y: u = c 1 c 2 x c 3 y v = c 4 c 5 x c 6 y (4.2) W postaci macierzowej założoną aproksymację zmian wektora przemieszczeń u =[ u,v ] T możemy zapisać u = gc (4.3) gdzie c jest wektorem stałych c i (na razie nieznanych), natomiast macierz geometryczna g ma postać g = [ 1 x y 0 0 0 0 0 0 1 x y ] (4.4) J.Gieczewski, M.Kończal, A.Krzysztoń, D.Mejbaum, N.Roszak, M.Wojciechowski, J.Wojtkowiak AlmaMater i 4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ 2 Jeśli podstawimy warunki brzegowe, to znaczy porównamy przemieszczenia u i v odpowiednio do przemieszczeń węzłów w punktach i, j, k otrzymamy macierz h postaci: [ g i g j g k ] = [ 1 x i y i 0 0 0 0 0 0 1 x i y i 1 x j y j 0 0 0 0 0 0 1 x j y j 1 x k y k 0 0 0 0 0 0 1 x k y k ] (4.5) która spełnia poniższe równanie macierzowe: d = hc (4.6) Z równania tego wyznaczamy wartości stałych c i przez znalezienie macierzy odwrotnej h −1 : h − 1 = 1 2A ijk [ x j y k − x k y j 0 x k y i − x i y k 0 x i y j − x j y i 0 − y jk 0 − y kj 0 − y ij 0 x jk 0 x kj 0 x ij 0 0 x j y k − x k y j 0 x k y i − x i y k 0 x i y j − x j y i 0 − y jk 0 − y ki 0 − y ij 0 ] (4.7) x jk 0 x ki 0 x ij Wpływ jednostkowego przemieszczenia w węzłach na przemieszczenia wszystkich punktów na obszarze elementu x ij = x j − x i y ki = y i − y k (4.8) Funkcja kształtu jest funkcją liniową. 2A ijk =∣ podwójne pole powierzchnitrójkąta ∣= det [ 1 x i y i 1 x j y j 1 x k y k ] = x ij y ik − x ik y ij (4.9) Macierz funkcji kształtu ma więc postać: N = gh − 1 = [ N 1 0 N 2 0 N 3 0 0 N 1 0 N 2 0 N 3 ] (4.10) J.Gieczewski, M.Kończal, A.Krzysztoń, D.Mejbaum, N.Roszak, M.Wojciechowski, J.Wojtkowiak AlmaMater h = 4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ 3 gdzie odpowiednie funkcje wyrażają się następującymi wzorami N 1 = 1 2A ijk x j y k − x k y j − y jk x x jk y (4.11) N 2 = 1 2A ijk x k y i − x i y k − y ki x x ki y (4.12) N 3 = 1 2A ijk x i y j − x j y i − y ij x x ij y (4.13) Zależność pomiędzy przemieszczeniami węzłów d a odkształceniami elementu otrzymamy wykonując działanie pokazane poniżej [ ∂ ∂ x 0 ] N = 1 [ ] (4.14) − y jk 0 − y ki 0 − y ij 0 0 x jk 0 x ki 0 x ij x jk − y jk x ki − y ki x ij − y ij B = LN = 0 ∂ ∂ y 2 A ijk ∂ ∂ y ∂ ∂ x = Bd (4.15) Jeśli założymy, że mamy do czynienia z materiałem izotropowym możemy macierz konstytutywną zapisać D = E 1 e 2 [ e 1 0 e 1 0 0 0 e 3 ] (4.16) Gdzie przyjęte stałe e i są równe: ➔ dla płaskiego stanu naprężenia e 1 = 1 e 2 =1− e 3 = e 2 (4.17) 2 ➔ dla płaskiego stanu odkształcenia J.Gieczewski, M.Kończal, A.Krzysztoń, D.Mejbaum, N.Roszak, M.Wojciechowski, J.Wojtkowiak AlmaMater 4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ 4 e 1 =1− e 2 =1−2 e 3 = e 2 (4.18) 2 Macierz sztywności elementu CST K = ∫ V B T DBdV = B T DBA ijk t = K 1 K 2 (4.19) gdzie przez t oznaczono grubość elementu, zaś macierze K 1 i K 2 zawierają wyrazy wywodzące się odpowiednio tylko z odkształceń normalnych i ścinających: K 1 = e 4 [ e 1 y j 2 − x jk y jk e 1 x j 2 e 1 y ki y jk − x jk y ki e 1 y k 2 − x ki y jk e 1 x ki x jk − x ki y ki e 1 x k 2 e 1 y ij y jk − x jk y ij e 1 y ij y ki − x ki y ij e 1 y i 2 − x ij y jk e 1 x ij x jk − x ij y ki e 1 x ij x ki − x ij y ij e 1 x i 2 ] (4.20) K 2 = e 4 [ x j 2 − x jk y jk y j 2 x ki x jk − x ki y jk x k 2 − x jk y ki y ki y jk − x ki y ki y k 2 x ij x jk − x ij y jk x ij x ki − x ij y ki x i 2 − x jk y ij y ij y jk − x ki y ij y ij y ki − x ij y ij y i 2 ] (4.21) Powyższe macierze są macierzami symetrycznymi . We wzorach na K 1 i K 2 wzorach przyjęto następujące oznaczenia e 4 = Et 4A ijk 1 e 2 [ e 1 0 e 1 0 0 0 e 3 ] (4.22) e 5 = e 4 = e 3 4.2. Element skończony trójkątny sześciowęzłowy J.Gieczewski, M.Kończal, A.Krzysztoń, D.Mejbaum, N.Roszak, M.Wojciechowski, J.Wojtkowiak AlmaMater 4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ 5 Do analizy płaskich stanów naprężenia i odkształcenia możemy posłużyć się również sześciowęzłowym elementem trójkątnym, który w literaturze jest w skrócie nazywany LST (Linear Strain Triangle). Element ten przedstawia poniższy rysunek: v 3 u 3 3 v 6 u 6 v 5 u 5 6 5 y u 1 1 4 u 4 2 v 1 v 4 u 2 v 2 x Rys. 4.2. Element sześciowęzłowy Wektor przemieszczeń węzłowy możemy zapisać jako d = [ u 1 u 2 u 3 u 4 u 5 u 6 v 1 v 2 v 3 v 4 v 5 v 6 ] T (4.23) Wektor przemieszczenia dowolnego punktu elementu określony jest przy pomocy dwóch składowych: u = [ uv ] T . Natomiast aproksymację każdej ze składowych przyjmuje się w postaci u = c 1 c 2 x c 3 y c 4 x 2 c 5 xy c 6 y 2 v = c 7 c 8 x c 9 y c 10 x 2 c 11 xy c 12 y 2 (4.24) Wektor odkształcenia możemy wyrazić jako funkcję przemieszczeń węzłów = [ x y xy ] = [ B x 0 0 B y B y B x ] = [ v ] = Bd (4.25) Poszczególne wektory można zapisać następująco x = x1 x2 x3 ] y = [ y1 y2 y3 ] xy = [ xy1 xy2 xy3 ] (4.26) Zastosowane macierze B i wyrazić można jako J.Gieczewski, M.Kończal, A.Krzysztoń, D.Mejbaum, N.Roszak, M.Wojciechowski, J.Wojtkowiak AlmaMater [
[ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plhot-wife.htw.pl
|
|
Cytat |
Dobry przykład - połowa kazania. Adalberg I ty, Brutusie, przeciwko mnie?! (Et tu, Brute, contra me?! ) Cezar (Caius Iulius Caesar, ok. 101 - 44 p. n. e) Do polowania na pchły i męża nie trzeba mieć karty myśliwskiej. Zygmunt Fijas W ciepłym klimacie najłatwiej wyrastają zimni dranie. Gdybym tylko wiedział, powinienem był zostać zegarmistrzem. - Albert Einstein (1879-1955) komentując swoją rolę w skonstruowaniu bomby atomowej
|
|