zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl aramix.keep.pl « M E N U » » » Ktoś, kto mówi, że nie zna się na sztuce, źle zna samego siebie. » Allegri-Renzo---Cuda-ojca-Pio, KSIĄŻKI(,,audio,mobi,rtf,djvu), Nowy folder, [TORRENTCITY.PL] Allegri Renzo - Cuda ojca Pio [PL] [][] » Alistair MacLean - Athabaska, książki e, Alistair MacLean » Alchemy, Ksiazki, ALCHEMIA » Aldiss Brian W. - Na zewnątrz, KSIĄŻKI, E-book, Aldiss Brian » Altman John - Obserwatorzy, E Książki także, Altman, John » Alistair MacLean - Na poludnie od Jawy, książki e, Alistair MacLean » Alistair Maclean - Tabor do Vaccares, książki e, Alistair MacLean » Alex Kava - Zło konieczne, E Książki także, Alex Kava » Aldiss Brian W. - Nieobliczalna gwiazda, KSIĄŻKI, E-book, Aldiss Brian » Alex Kava - W ułamku sekundy, E Książki także, Alex Kava [ Pobierz całość w formacie PDF ] Meg Alexander Rozważni i romantyczni Tłumaczyła Weronika Żółtowska ROZDZIAŁ PIERWSZY Rok 1811 Starsza z dwu dam siedzących przy kominku w ma­ łym domku była wyraźnie wzburzona. Łzy spływały jej po policzkach, gdy patrzyła na sir Jamesa Percevala. - Powiedz mi, że to nieprawda! - błagała. - Czy Isham musi zabrać wszystko? Och proszę, niech zostawi przynajmniej mój posag i część należną dziewczętom. Sir James zawahał się. z niechęcią myśląc o przy­ krym obowiązku, który musiał spełnić. - Nie ma rady - odparł w końcu. - Moja droga Isa- bel, lepiej od razu przygotuj się na najgorsze. Próbowa­ łem ocalić chociaż resztki, ale dług jest zbyt wielki. Kie­ dy powiedziałem, że straciłyście wszystko, miałem na myśli nie tylko dom, konie, powóz... - Nie dbam o nie - rozpaczała pani Rushford, baga­ telizując wygody, z których korzystała przez całe życie. - Ale moje dziewczynki! Wiązałam z nimi ogromne nadzieje. Kto je teraz weźmie? Jak mamy żyć? - Wy­ ciągnęła rękę do milczącej córki. - Indio, jesteśmy bez środków do życia, niemal zrujnowane! - Potem, ku przerażeniu swego rozmówcy, wybuchnęła histerycz­ nym śmiechem. India wstała i zadzwoniła na służącą. Następnie ujęła dłonie matki i powiedziała przyciszonym głosem: - Jesteś bardzo zmęczona. Pójdziemy do twego po­ koju, dobrze? Marta obmyje cię wodą różaną i przy­ gotuje gorącą cegłę, żeby rozgrzać stopy. Wujek i ja wszystko tu omówimy. Może zdołamy coś wymyślić. Objęła w talii zrozpaczoną matkę i pomogła jej wyjść z salonu. Minęło trochę czasu, nim wróciła i sir James już zaczął się niepokoić, ale India szybko rozwia­ ła jego obawy. - Mama odpoczywa - tłumaczyła cicho - ale posła­ łam Letty po lekarza. Środek uspokajający przyniesie jej pewną ulgę. Po tym wszystkim, co ostatnio musiała znieść, to był dla niej wstrząs. - Gdybym mógł, chętnie bym jej tego oszczędził, moja droga, ale nie jestem w stanie. Paskudna sprawa, lecz przykro mi, że twoja matka reaguje tak gwałtow­ nie. - Obawiam się, że nowina o utracie jej posagu dopeł­ niła kielich goryczy. - India pokiwała głową. - Cztery miesiące, które minęły od śmierci ojca, były koszmarem. Sam wiesz, że miała względem nas wielkie plany. - Owszem, moje drogie dziecko. Bóg mi świadkiem, że próbowałem zachować przynajmniej waszą część, ale należności są ogromne. Postępowanie twego ojca całkiem go pogrążyło, a długi honorowe trzeba płacić. - Honorowe? - żachnęła się India. - Daruj, wujku, ale moim zdaniem tego rodzaju zachowanie nie ma nic wspólnego z poczuciem honoru. Isham na pewno wie­ dział, że nie może żądać od ojca wypłacenia takiej su- my. To nikczemnik. Gdybym była mężczyzną, wyzwa­ łabym go na pojedynek. - Obawiam się, że nie rozumiesz, w czym rzecz. - Sir James przybrał surową minę. - Gdy mężczyzna za­ siada przy zielonym stoliku, gracze nie pytają o stan je­ go finansów, tylko zakładają milcząco, że będzie w sta­ nie spłacić zobowiązania. W przeciwnym razie uchodzi za oszusta. India milczała. Musiała przyznać, że lord Isham nie ponosi całej odpowiedzialności za katastrofę, która je spotkała. Poraz pierwszy w życiu zdała sobie sprawę, że jej ukochany papa, mimo uroku i radości życia, nie wykazywał najmniejszego poczucia odpowiedzialności za rodzinę. Musiała spojrzeć prawdzie w oczy: nie tylko pozbawił je dachu nad głową, lecz także trwonił pienią­ dze, których nie powinien tknąć. Doskonale wiedziała, że ustawy są przeciwko kobietom. Żona nie miała żad­ nych praw do własnego majątku, którym mąż dyspono­ wał według swego widzimisię. Jak papa mógł zostawić je bez środków do życia? Owe rozterki zapewne spra­ wiły, że zmieniła się na twarzy, co dostrzegł sir James. - Mam nadzieję, że mnie rozumiesz - dodał łagod­ niej. - Krawców, dostawców żywności, nawet budow­ niczych można bezkarnie zwodzić, odkładając wypłatę, ale długi karciane płaci się od razu. - A więc dobrze - odparła chłodno India. - Ten pan dostanie swoje pieniądze i niech się nimi udławi. W ca­ łym Londynie nie ma chyba nikogo, kto by ich mniej potrzebował. - Nie w tym rzecz, kochanie. Przestań być taka zgorz- kniała. Jego lordowska mość poszedł na ustępstwa. Po­ zwolił zwlekać trzy miesiące z przeprowadzką, chociaż mógł nakazać wam niezwłoczne opuszczenie domu. - Jakże to wielkodusznie z jego strony! - zawołała India, nie dając się ułagodzić. - Pewnie czekał niecier­ pliwie, aż obejmie Grange. Po tych jego pałacach nasza rudera to zabawna odmiana. - Wasz dom wcale nie wydaje się taki zniszczony, Indio. — Sir James posmutniał, rozglądając się wokół. - Obawiam się, że tutaj... - Wujku, jestem okropna! - Indię ogarnęła skrucha. - Tylko nie myśl, że z nas niewdzięcznice. Dzięki, że pozwoliłeś nam tutaj zamieszkać. Jesteśmy zadowolo­ ne... - Głos zadrżał jej lekko, ale opanowała się i ciąg­ nęła śmiało: - Chcemy uprawiać ogród, będą w nim owoce i warzywa. - Zdobyła się na wymuszony uśmiech. - Uczę się gotować. - Moja droga, czy to naprawdę konieczne? - Sir Ja­ mes był mocno zbity z tropu. - Sądziłem, że Marta... - Marta jest znakomitą pokojówką, ale mierną ku­ charką. Dla własnego dobra wolę sama gotować. Zresz­ tą to nic trudnego. Hester ofiarowała mi egzemplarz książki kucharskiej pani Rundle, której rad przestrze­ gam co do joty. - Mimo wszystko to nie jest zajęcie odpowiednie dla młodej damy. Przyślę wam kogoś z mojej służby, - Błagam, żebyś tego nie robił. I tak zbyt wiele ci już zawdzięczamy. - Szkoda, że nie mogę uczynić więcej. Nie zabrak­ nie wam opału ani żywności, możecie również korzy- [ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl hot-wife.htw.pl « S E A R C H » Cytat Dobry przykład - połowa kazania. Adalberg I ty, Brutusie, przeciwko mnie?! (Et tu, Brute, contra me?! ) Cezar (Caius Iulius Caesar, ok. 101 - 44 p. n. e) Do polowania na pchły i męża nie trzeba mieć karty myśliwskiej. Zygmunt Fijas W ciepłym klimacie najłatwiej wyrastają zimni dranie. Gdybym tylko wiedział, powinienem był zostać zegarmistrzem. - Albert Einstein (1879-1955) komentując swoją rolę w skonstruowaniu bomby atomowej

« C O P Y R I G H T   I N F O » © 2003 Ktoś, kto mówi, że nie zna się na sztuce, źle zna samego siebie.. Design by Templates For All.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL