« M E N U » |
»
|
» Ktoś, kto mówi, że nie zna się na sztuce, źle zna samego siebie. | » Allegri-Renzo---Cuda-ojca-Pio, KSIĄŻKI(,,audio,mobi,rtf,djvu), Nowy folder, [TORRENTCITY.PL] Allegri Renzo - Cuda ojca Pio [PL] [][] | » Alistair MacLean - Athabaska, książki e, Alistair MacLean | » Alchemy, Ksiazki, ALCHEMIA | » Aldiss Brian W. - Na zewnątrz, KSIĄŻKI, E-book, Aldiss Brian | » Altman John - Obserwatorzy, E Książki także, Altman, John | » Alistair MacLean - Na poludnie od Jawy, książki e, Alistair MacLean | » Alistair Maclean - Tabor do Vaccares, książki e, Alistair MacLean | » Alex Kava - Zło konieczne, E Książki także, Alex Kava | » Aldiss Brian W. - Nieobliczalna gwiazda, KSIĄŻKI, E-book, Aldiss Brian | » Alex Kava - W ułamku sekundy, E Książki także, Alex Kava |
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plonlycovers.opx.pl
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ] Hi−F AKUSTYKA pomieszczenia odsłuchowego Wielu miłośników muzyki nie zdaje sobie sprawy, że ich zestaw audio ma potencjał, z którego przy odrobinie starań można wydobyć zaskakująco bogaty dźwięk. Ludzkie przyzwyczajenia sprawiają jednak, że przestawienie szafy lub kanapy w przeciwległy kąt pokoju wydaje się sprawą nie do przeforsowania. Najlepsze efekty akustyczne osiągniemy więc, jeśli w pokoju jest jak najmniej “nieprzesuwalnych” elementów. Często stwierdze− nia typu “w moim pokoju nic się nie da zrobić” są przesa− dzone i bywają raczej wyrazem lenistwa i niechęci do zmian, niż rzeczywistych ograniczeń. Nawet w pomieszczeniach bardzo małych można uzyskać naprawdę dobre brzmienie zestawu audio, bez utrudniania domownikom egzystencji. N ieznośną udręką była dla mnie kie− pomieszczenia odsłuchowego dyś świadomość, że użytkowane kolumny są w stanie w innych wa− runkach zagrać o klasę lepiej niż w moim domu. Doszedłem do wniosku, że nieuzasadniona jest wymiana sprzętu na nowy, dopóki możliwości obecnego zesta− wu nie są w pełni wykorzystane. W pod− punktach zebrane zostały wyniki kilku lat doświadczeń i wielu prób otrzymania moż− liwie satysfakcjonującego dźwięku w typo− wym dla naszego kraju “betonowym” bu− downictwie. Myślę, że wiadomości te, choć dla jednych oczywiste, dla innych staną się zbiorem wskazówek, do którego będą zer− kać przeprowadzając kolejne przemeblo− wanie w swoim pokoju. w 15 podstawowych wskazówkach sąsiedztwo ściany. W prawie żadnym wy− padku (poza zupełnie egzotycznymi, do te− go celu stworzonymi), nie jest polecane umieszczanie kolumn na półce w regale lub bezpośrednio pod ścianą. W kolumnach typu bass−refleks (a takich jest dzisiaj więk− szość) można okiełznać “szalejące” niskie częstotliwości poprzez częściowe lub cał− kowite przysłonięcie otworu. Ściany w tych miejscach powinny być silnie wytłumione. Na podłodze bezwzględnie musi leżeć dywan lub przynajmniej wykła− dzina. W trójkącie między zestawami a słuchaczem nie powinny znajdować się stoły lub ławy. Nawet jeśli przy− kryte są obrusem, potrafią przysporzyć wie− le szkody ze względu na występowanie sil− nych odbić od dużych płaskich powierzchni. Dobrze jest, jeśli odległości głoś− nika średniotonowego (średnionis− kotonowego) do ściany za kolumna− mi, podłogi oraz ściany obok kolumny są różne od siebie. Dzięki temu efekt związa− ny z nałożeniem się fali pierwotnej i odbitej od ściany nie będzie kumulował się w obszarze jednej częstotliwości. Zdarza się niekiedy, że producent kolumn zaleca za− chowanie ściśle określonych odległości ko− lumn od ścian i podłogi. Przesunięcie zestawów głośni− kowych bliżej którejkolwiek ze ścian zwiększa poziom niskich częstotli− wości. Nawet jeżeli podoba ci się dźwięk z zalewającym pokój basem, powinieneś być świadomy, że uzyskany efekt najczęściej świadczy o wyraźnych podbarwieniach w zakresie niskich częstotliwości. Natomiast zapewnienie wolnej przestrzeni wokół ko− lumn pomaga w uzyskaniu lepszej głę− bi, stereofonii, trójwymiarowości, lekkości dźwięku. Okazuje się też, że można wów− czas uslyszeć więcej szczegółów również w zakresie basu. 50cm można przyjąć za rozsądne minimum odległości między ko− lumnami a ścianą za zestawami głośniko− wymi. Kolumny podłogowe (zwłaszcza po− siadające wyprowadzenie otworu bass−re− fleks z tyłu) najczęściej zyskują na więk− szym odsunięciu od ścian, natomiast małe podstawkowce być może zniosą bliższe Jeśli możecie sobie na to po− zwolić, korzystnie jest zagospoda− rować sufit zdobieniami wykonanymi z drewna lub gipsu. Elementy takie rozpra− szają fale dźwiękowe. W pobliżu ścian i rogów pokoju odczuwany jest wyraźny wzrost ciś− nienia niskich częstotliwości. Rogi pokoju często zakryte są zasłonami, co samo w sobie jest korzystnym zjawiskiem. Wolną przestrzeń między zasłonami i ścia− ną warto wypełnić miękkim materiałem − np. gąbką. Jeśli mieszkanie jest wyjątkowo małe, można wykorzystać to niewidoczne miejsce do przechowywania rzadziej uży− wanych ubrań, zamocować haczyk pod− trzymujący śpiwór, zwiniętą w rulon kari− matę, lub umieścić tam półeczkę na mięk− kie drobiazgi upychane zazwyczaj na dnie Wytłumienie ściany za zestawa− mi głośnikowymi jest bez wątpienia korzystne, ale nie tak istotne, jak prawidłowe zagospodarowanie ścian bocz− nych pokoju. Słabe wytłumienie wymusza zawsze zachowanie większej przestrzeni między ścianami i kolumnami. Szczególną uwagę należy zwrócić na miejsca, w któ− rych powstają pierwsze odbicia fal, mogą− cych dotrzeć do miejsca odsluchowego. 24 AUDIO 7/2000 −−F −−Fi Akustyka pomieszczenia odsłuchowego AKUSTYKA 15 szaf. W odsłoniętych rogach pokoju spra− wa jest trudniejsza, ale bynajmniej nie bez− nadziejna. Należy postarać się o umiesz− czenie tam elementów zdobiących pokój, które jednocześnie rozpraszają dźwięk − książki, maskotki, ewentualnie gipsową ko− lumnę z ustawionym na niej rozłożystym kwiatem. od ścian bocznych nie będą miały nega− tywnego wpływu na jakość dźwięku. Ważnym zagadnieniem jest sy− metria w pokoju odsłuchowym. Na− leży zachować właściwe proporcje między stopniem wytłumienia lewej i pra− wej części pokoju. Niedopuszczalne jest wytłumienie tylko jednej ściany. Drastyczne różnice odległości kolumn od ścian bocz− nych również mogą utrudnić otrzymanie prawidłowych efektów stereofonicznych. W takim przypadku sytuację może częściowo poprawić starannie wytłumione sąsiedztwo kolumn. Niejednokrotnie audiofile dążą do uzyskania szerokiej sceny dźwięko− wej kosztem przysunięcia kolumn zbyt blisko ścian bocznych pokoju. W tym względzie najlepiej kierując się słuchem na drodze doświadczeń wybrać prawidłową szerokość bazy stereofonicznej. Warto jed− nak zwrócić uwagę, że zachowanie 70−cm (lub większej) odległości kolumn od ścian bocznych przy jednoczesnym zastosowa− niu licznych elementów rozpraszających i pochłaniających dźwięk sprzyja uzyska− niu rozległej i głębokiej pozornej sceny dźwiękowej oraz doskonalszych efektów przestrzennych niż wynikałoby to z rzeczy− wistej, niewielkiej odległości między głośni− kiem lewym i prawym. Gdy nie dysponuje− my możliwością manewru, zwykle lepszym wyjściem okazuje się takie rozmieszczenie zestawów, aby została zachowana duża odległość kolumn od ścian bocznych nawet kosztem przysunięcia ich bliżej ściany tyl− nej. W takiej sytuacji należy zadbać o sta− ranne wytłumienie ściany za zestawami i rogów pokoju. Punkt odsłuchowy raczej nie po− winien znajdować się w odległości mniejszej od zestawów głośnikowych niż odległość między samymi zestawami. Wyjątkiem są tu pokoje o dużej powierzch− ni. Dobrze, jeśli fotel nie jest ustawiony pod ścianą. Jeżeli odległość fotela do ściany za słuchaczem jest mniejsza niż 1 metr, nale− ży zadbać o wytłumienie dużych, gładkich powierzchni. Często zaleca się, aby głośnik wy− sokotonowy znajdował się na wyso− kości uszu. Jest to rada słuszna, w przypadku niektórych zestawów można jednak pozwolić sobie na kilkunastocenty− metrową tolerancję. Umieszczenie materiałów pochłaniających i rozpraszających dźwięk wzdłuż ścian bocznych jest szczególnie ważne. Jako materiał tłumiący doskonale spraw− dzają się koce, ciężkie zasłony, kilimy, tapicerowane meble, fotele, kanapy, poduchy, itp. Doskonałą rolę rozpraszaczy pełnią regały z książkami, obrazy, kwiaty oraz drobne elementy co− dziennego użytku. Profesjonalne elementy do akustycznej adap− tacji wnętrz również bardzo dobrze spełnią swoją rolę. Więk− szość ustrojów rozpraszających w ograniczonym stopniu po− chłania średnie i wysokie częstotliwości. Odległość kolumn od punktu od− słuchowego musi być jednakowa − te trzy punkty powinny tworzyć trój− kąt równoramienny. W celu uzyskania pra− widłowych efektów stereofonicznych należy uznać za bezużyteczne regulatory zrówno− ważenia kanałów. Wcześniejsze (o 1−2ms) dotarcie dźwięków pochodzących z jednej kolumny sprawi, że słuchacz nieświadomie odbiera ten fakt jako delikatne przesunięcie sceny dźwiękowej w kierunku, z którego dźwięki wcześniej docierają do uszu. Po− nadto wystarczy zwrócić uwagę, że np. dłu− gość fali dla częstotliwości 1000Hz wynosi tylko 34cm. Jeśli dźwięk o określonej częs− totliwości pochodzący z lewego i prawego głośnika dociera do słuchacza z przesunię− ciem wynoszącym połowę długości fali (w tym przypadku 17cm), interferencja fal po− woduje osłabienie określonych podzakre− sów pasma akustycznego. Na szczęście ze względu na złożony charakter fali dźwiękowej w typowym przekazie muzycz− nym, rozważania na temat zachowania fal ściśle określonych częstotliwości nie do końca przekładają się na praktykę, nie na− leży jednak tych zjawisk zupełnie ignoro− wać. Niewielkie różnice odległości kolumn Ustawienie kąta dogięcia zesta− wów głośnikowych jest zwykle jed− nym z ostatnich etapów adaptacji ko− lumn w nowym otoczeniu. Skierowanie ze− społów głośnikowych na słuchacza sprzyja uzyskaniu dźwięku soczystego, bezpośred− niego, pełnego detali − zwłaszcza w zakre− sie tonów średnich i wysokich. Jeśli użytko− wany system audio ma tendencję do wyos− trzania dźwięku przez eksponowanie wyso− kich tonów, odsunięcie osi głównej głośni− ka wysokotonowego od uszu prawdopodob− nie delikatnie złagodzi brzmienie. Skrzyżo− wanie zestawów przed słuchaczem ograni− cza udział fal odbitych w przekazie muzycz− nym docierającym do jego uszu oraz łago− dzi brzmienie zestawów. Często dla uprze− strzennienia i uspokojenia dźwięku krzyżu− je się osie zestawów głośnikowych daleko za punktem odsłuchowym. Oprócz zmniej− szenia natężenia wysokich tonów i zwięk− szenia udziału fal odbitych od ścian uzys− kuje się w ten sposób bardzo sugestywne wrażenie oderwania dźwięku do głośników. Taki układ sprawdza się zwłaszcza wtedy, gdy zachowane są dość duże odległości zestawów od ścian bocznych, a same ścia− ny zostały prawidłowo wytłumione. AUDIO 7/2000 25 Hi−F Akustyka pomieszczenia odsłuchowego Uzyskanie poprawnego brzmie− nia w pokoju o kształcie kwadratu jest zdecydowanie najtrudniejszym wyzwaniem dla audiofila. W miarę możli− wości należy unikać ustawiania sprzętu au− dio w takich pomieszczeniach, ponieważ ko− rzystniejsze są pokoje o kształcie nieregu− larnym lub prostokątnym, zwłaszcza duże i wysokie. Rys. 1 Przed niełatwym zadaniem stoją również użytkownicy pomieszczeń o powierzchni mniejszej niż 15m 2 . W małym pokoju trudniej o zapewnienie właś− ciwej przestrzeni wokół kolumn oraz za fo− telem odsłuchowym. Próby wykorzystania akustyki takich pomieszczeń do stworzenia iluzji sali koncertowej nie rokują powodze− nia i najlepsze co możemy uczynić, to za− bezpieczyć się przed nadmiernymi odbicia− mi i rezonansami poprzez wytłumienie ścian i podłogi. Silnie wytłumione pomiesz− czenia wykazują mniejszą skłonność do uwypuklania częstotliwości rezonanso− wych zwłaszcza, gdy kształt i umeblowanie sprzyjają rozproszeniu fal dźwiękowych. Negatywne skutki zbyt mocnego wytłumie− nia wnętrza są dla ucha mniej przykre niż dźwięk w pokoju pozbawionym materiałów chłonących i rozpraszających dźwięki. Do− piero w pomieszczeniach o powierzchni przekraczającej 20m 2 można pokusić się o częściowe włączenie występującego w nich pogłosu do próby rekonstrukcji atmos− fery panującej w studio nagraniowym. Rys.1. Przykład pokoju optymalnie umeblowanego pod kątem uzyskania dobrych efektów brzmieniowych 1 – Kolorem żółtym zaznaczono zasłony oraz wiszące na ścianach elementy tłumiące dźwięk. Warto pamiętać, że „tłumić” nie musi oznaczać „szpecić”. Najlepiej, jeśli zasłony są ciężkie, przykrywające całą ścianę, a nie tylko okno. 2 – Przejście do sąsiedniego pomieszczenia. Warto wypróbować, czy otwarcie lub zdjęcie drzwi wpływa w sposób zauważal− ny na uzyskiwany efekt dźwiękowy. 3 – Biurko. Na biurku AUDIO. 4 – Fotel odsłuchowy. Koniecznie wygodny, bo relaks to nie tylko odbiór dźwięków. 5 – Podręczny stolik. 6 – Ukryte za zasłonami dodatkowe miękkie elementy tłumiące. 7 – Wysoka szafka wypełniona książkami lub innymi drobiazgami. 8, 11 – Szafki z szufladami lub inne niewyso− kie meble użytkowe. 9 – Dywan. Lepiej jeśli zajmuje jeszcze większą powierzchnię niż to pokazano na rysunku. 10 – Duży kwiat stojący na podłodze, lub mniejszy ustawiony na gipsowej kolum− nie. 12 – Okno. 13 – Regał z książkami, oczywiście bez szyb. 14 – Kanapa. 15 – Szafka. 16 – Bukiet zasuszonych kwiatów powieszo− ny w rogu pokoju. Istotne jest, aby środek pozornej sceny dźwiękowej zawierał elementy przyciągające wzrok, ponieważ zmysł wzroku dominuje nad zmysłem słuchu. Aby się o tym przekonać, proponuję podczas noc− nego słuchania muzyki wyłączyć wszelkie źródła światła. Muzyka zacznie się wydawać bogatsza w szczegóły, można nawet od− nieść wrażenie, że głośniki zaczęły nieco głośniej grać. Postrzeganie sceny dźwięko− wej nie będzie więc prawidłowe, jeśli bę− dziemy słuchać muzyki ze wzrokiem skie− rowanym w lewo lub prawo. 26 AUDIO 7/2000 −−F −−Fi Rys. 1 to przykład korzystnego (z punktu widzenia miłośnika muzyki) za− gospodarowania przestrzeni pokoju. Rys. 1 Rys.1. Różne warianty ustawienia kolumn w małym pokoju ne są różne warianty ustawienia kolumn w małym pokoju. Kolorem ciemnoszarym zaznaczono strefy, które należy szczególnie starannie wytłu− mić. Nie znaczy to oczywiście, że pozosta− łe miejsca pokoju można pozostawić puste. We wszystkich przypadkach zdecydowa− nie zalecane jest, aby całą podłogę pokry− wał dywan. W pokoju o silnie wydłużonym kształcie wymiary pomieszczenia często determinu− ją sposób ustawienia mebli i kolumn. Naj− częściej możliwe jest jednak zachowanie dużej przestrzeni za zestawami głośniko− wymi i za słuchaczem. Warto to wykorzys− tać oraz wypróbować, czy ulubione płyty zabrzmią lepiej, gdy krótsze ściany są wy− tłumione na większej powierzchni, czy też jedynie w narożnikach. Przy ocenie należy kierować się nie tylko pierwszym wraże− niem; dźwięk efektowny w pierwszej chwili okazuje się często męczący przy dłuższym obcowaniu. Ocena powinna być wynikiem przesłuchania wielu płyt w ciągu kilku dni. Przy takim usytuowaniu kolumn nie da się uniknąć bliskiego sąsiedztwa dłuższych ścian pokoju, dlatego należy je zabudować bardzo starannie, w miarę symetrycznie i na dosyć dużej powierzchni. Możliwy jest alternatywny sposób usta− wienia kolumn w pokoju o wydłużonym kształcie, wymaga on jednak, aby szero− kość pokoju wynosiła co najmniej 2,5 met− ra, w przeciwnym razie zachowanie sto− sownych odległości od ścian stanie się nie− możliwe. Ścianę za kolumnami i fotelem należy bardzo starannie wytłumić na całej powierzchni, natomiast duża odległość do ścian bocznych pozwala pozostawić je w tym przypadku słabiej wytłumione i udeko− rować jedynie elementami rozpraszającymi dźwięk. Kolejny szkic przedstawia najbardziej typowe usytuowanie kolumn, fotela, oraz materiałów tłumiących dźwięk w małym po− koju mieszkalnym o proporcjach 4x5 lub 3x4. Układ ten można traktować jako dobry punkt wyjścia podczas dokonywania zmian w mieszkaniu. Liczne eksperymenty będą bez wątpienia najlepszą drogą do uzyska− nia dźwięku dającego pełne zadowolenie ze słuchania muzyki. Wzbogaciwszy się o doświadczenia, można pokusić się o wypróbowanie niety− powych wariantów ustawienia mebli w po− koju. Otrzymany efekt może niekiedy oka− zać się zaskakująco dobry, ale także zu− pełnie chybiony. Jedno jest pewne: każde nowe ustawienie czyni mądrzejszym. Jeżeli pokój ma kształt litery “L” lub po− siada wnękę, trudno jest teoretyzować, jaki będzie jej wpływ na akustykę pokoju, ponie− waż rozmiary wnęk, oraz proporcje wnęki w stosunku do pozostałej przestrzeni poko− ju mogą być przeróżne. Bezpiecznym roz− wiązaniem jest usytuowanie fotela odsłu− chowego w takim miejscu, aby wnęka po− zostawała za głową słuchacza. Trzeba ją wytłumić, a dodatkowo warto zakryć kota− rą. W pokoju o nietypowym kształcie lub proporcjach należy eksperymentować; w wyjątkowych sytuacjach może się okazać, że pozytywne efekty przyniosą działania nie do końca teoretycznie uzasadnione. Marta Kopeć i Waldemar Józwa Czytelników zainteresowanych dyskusją zapraszamy: e−mail:akus−wj kki.net.pl AUDIO 7/2000 27 O bok na kilku szkicach przedstawio− Marta Kopeć i Waldemar Józwa Marta Kopeć i Waldemar Józwa Marta Kopeć i Waldemar Józwa e−mail:akus−wj e−mail:akus−wj @ kki.net.pl e−mail:akus−wj kki.net.pl
[ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plhot-wife.htw.pl
|
|
Cytat |
Dobry przykład - połowa kazania. Adalberg I ty, Brutusie, przeciwko mnie?! (Et tu, Brute, contra me?! ) Cezar (Caius Iulius Caesar, ok. 101 - 44 p. n. e) Do polowania na pchły i męża nie trzeba mieć karty myśliwskiej. Zygmunt Fijas W ciepłym klimacie najłatwiej wyrastają zimni dranie. Gdybym tylko wiedział, powinienem był zostać zegarmistrzem. - Albert Einstein (1879-1955) komentując swoją rolę w skonstruowaniu bomby atomowej
|
|