[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Robert Allen Poznaj swoją osobowość Spis treści Wprowadzenie ....................... 9 Czy możesz się zmienić? .................. 23 Dlaczego warto używać testów? .............. 28 Czy można oszukać test?.................. 36 W jaki sposób opracowuje się testy?............ 40 Grafologia.......................... 44 Analiza kolorów....................... 53 Odczytywanie osobowości z twarzy............. 56 TESTY O testach.......................... 62 Czy panujesz nad sytuacją? ................ 66 Czy jesteś pełen niepokoju? ................ 70 Czy jesteś optymistą?.................... 78 Czy kierujesz się intuicją? ................. 85 Czy jesteś ekstrawertykiem?................ 92 Czy ciężko pracujesz? ................... 106 Czy jesteś intrygantem? .................. 111 Czy jesteś ambitny? .................... 116 Czy jesteś uczciwy?..................... 121 Czy jesteś wytrwały? .................... 131 Czy jesteś odważny? .................... 139 Czy potrafisz się skoncentrować? ............. 148 Czy jesteś myślicielem?................... 156 Spis treści Czy jesteś stabilny emocjonalnie? ............. 163 Czy jesteś lojalny? ..................... 168 Czy jesteś chory?...................... 175 Czy jesteś nieśmiały?.................... 181 Czy mówisz wymijająco? .................. 187 Czy jesteś elastyczny? ................... 192 Czy jesteś czysty?...................... 202 Czy jesteś pogodny? .................... 209 Czy jesteś religijny?..................... 217 Czy czujesz się szczęśliwy?................. 225 Czy jesteś zdrowy? ..................... 230 Czy jesteś praktyczny?................... 238 Czy jesteś oszczędny? ................... 244 GRY Chińska ruletka ...................... 249 Konsekwencje........................ 258 Bohaterowie i złoczyńcy .................. 263 Niebo............................ 265 Piekło............................ 270 Statystyka......................... 276 Najważniejsze terminy ................... 290 8 plotki, czasami mogą jednak zostać wykorzystane do podjęcia bardzo ważnych decyzji dotyczących tej osoby. Weźmy, na przykład, policję. Czy funkcjonariusze każą podejrzanemu wypełnić psy- chometryczny test osobowości podczas rutynowego przesłucha- nia? Sporadycznie mogą to czynić, jednak w większości wypad- ków kierują się jedynie wewnętrznym doznaniem, przeczuciem, intuicją czy jak to chcecie nazwać. Podejrzany często trafia do aresztu z powodu siły tych odczuć, skłaniającej śledczych do pod- jęcia tak, a nie inaczej ukierunkowanych działań. Chociaż po- pularne metody analizy osobowości mogą się spotkać z surową krytyką zawodowych psychologów, która niekiedy bywa w pełni usprawiedliwiona, analiza osobowości jest faktem życia, elemen- tem, który stanowi trwały składnik konstrukcji psychicznej czło- wieka. Jako taki wpływa na sposób, w jaki żyjemy, i dlatego uwa- żam, że miejsce, które przyznaję analizie osobowości, w tej książ- ce jest w pełni usprawiedliwione. Cały czas jednak oddzielam metody „popularne, intuicyjne” od metod stosowanych w nauko- wej psychologii. Nie uchroni mnie to od problemów, ponieważ wielu zwolenników grafologii, języka ciała, psychologicznej anali- zy barw itd., uważa swoje metody za równie, jeśli nie bardziej skuteczne od narzędzi stosowanych w badaniach psychometrycz- nych. Czytelnik będzie musiał sam to osądzić. Analiza osobowości, chociaż nie zawsze występowała pod tą nazwą, jest równie stara jak ludzkość. Ponieważ ludzie żyją w społeczności i są ze sobą związani rozmaitymi stosunkami opartymi na rywalizacji i współdziałaniu, zawsze ważne było właściwe zrozumienie osobowości innych. Kiedy naszym przod- 10 kom, zajmującym się myślistwem i zbieractwem, udawało się Wprowadzenie w końcu otoczyć ścigane zwierzę, bardzo ważna była wiedza, który z łowczych nie straci odwagi, gdy zwierzę będzie próbowa- ło uciec, a kogo ogarnie strach. Podobnie ludzka skłonność do rywalizacji wymaga, by przeciwnicy mierzyli się wzrokiem, odkry- wali słabości rywala i szukali sposobności, by odnieść zwycię- stwo. Dworzanie i politycy badali się wzajemnie, starając się dociec, który z graczy jest najsprytniejszy i, choćby na pewien czas, może się stać pożytecznym sojusznikiem. Liczba sytuacji, gdy ludzie potrzebowali znajomości motywów, którymi kierowali się bliźni, ich instynktów oraz przypuszczalnych reakcji, jest niemal nieograniczona. Oprócz autentycznej potrzeby informacji ludzie wydają się zwyczajnie ciekawi bliźniego. Jeśli jesteś osobą, którą interesują inni ludzie, z pewnością spędzasz wiele godzin na rozmowach z przyjaciółmi o motywach ich postępowania, dziwactwach oraz stosunkach z przyjaciółmi i wrogami. Nie zdziwi cię pewnie wia- domość, że nie ma w tym postępowaniu niczego niezwykłego. Podobnie zachowuje się większość z nas. Czy bez sporej dawki oceny osobowości może istnieć plotka? Analiza osobowości to jednak znacznie więcej niż czysta rozrywka. Nasze powodzenie - a w istocie przeżycie - jako istot społecznych zależy od stałego wzajemnego oceniania i weryfikowania ocen dotyczących osobo- wości. Zmieniają się sytuacje, w większym lub mniejszym stopniu zmieniają się także ludzie, a rezultaty tych zmian mają banalne lub poważne skutki dla naszej społeczności. To głównie dzięki instynktowi jesteśmy w tej dziedzinie na bieżąco. Oprócz potrzeby poznania osobowości bliźniego odczuwamy również głęboką po- trzebę poznania samego siebie. Ku zaskoczeniu wielu jest to dziedzina, którą ludzie często uważają za bardzo trudną. Życie stawia nas wobec wielu wyborów, począwszy od kołyski (pluszowy miś czy włochaty króliczek?) aż po grób (tradycyjny pogrzeb czy kremacja ciała?). Całym naszym życiem rządzą wybory, których dokonujemy, a wybory te pozostają pod przemożnym wpływem naszej osobowości. W życiu zawodowym warto wiedzieć, czy wo- limy pracować z innymi, czy samodzielnie, czy cenimy bardziej 11 Wprowadzenie pieniądze, czy stanowisko lub zadowolenie z pracy, czy wolimy pracować w biurze, czy na wolnym powietrzu. Poza obszarem za- wodowym musimy zdecydować, kogo poślubić - no i, oczywiście, czy w ogólne zawrzeć małżeństwo - czy mieć dzieci, a jeśli tak, to ile. Listę tę można by kontynuować bez końca. Wydaje się dziwne, że wielu ludzi ma niewielkie pojęcie o własnej osobowości. Po- święciłem dużo czasu na pomaganiu ludziom, którzy mieli pro- blemy zawodowe lub osobiste wynikające z braku podstawowego zrozumienia własnej osobowości. Jeszcze dziwniejszy wydaje się fakt, że kiedy przedstawiałem im wyniki analizy ich osobowości, mówili: „To prawda, właśnie taki jestem!”. Samoocena nie sprowadza się do korzyści czysto utylitarnych. Bardzo interesujemy się tym, kim jesteśmy. Wiele czasu poświę- camy na taką lub inną samoanalizę. W czasach współczesnych, szczególnie od chwili pojawienia się psychoanalizy, poznanie samego siebie stało się istną plagą. Nie ma prawie dnia bez nowej psychologicznej mody lub teorii, która dołącza się do już istnie- jących. W pewnym stopniu zjawisko to można uznać za znamien- ne dla społeczeństw, w których ludzie tak opływają w dostatki i tak niewiele muszą myśleć o tym, jak się wyżywić i stworzyć sobie domostwo, że mają wiele czasu wolnego na introspekcję. Zjawisko to jest jednak rozwinięciem pragnienia, którego do- świadczaliśmy od tysięcy lat. Wielcy pisarze, filozofowie, lekarze i przywódcy religijni każdego kraju i epoki historycznej tworzyli rozmaite teorie na temat motywów ludzkiego postępowania. Teo- rie te były przyjmowane z wielkim entuzjazmem, ponieważ w głę- bi duszy wszyscy uważamy się za bardzo interesujące stworzenia, które warte są wnikliwej analizy. Skoro wspomniałem o długiej historii analizy osobowości, przyj- rzymy się pobieżnie dziejom tej sztuki. Zacznijmy od greckiego filozofa Teofrasta. Napisał on szkice, które zatytułował Charaktery. Opisał w nich dobrze znane typy ludzkie, takie jak Pochlebca, Tchórz itd. Jego opisy podstawowych charakterów ludzkich są bliskie ludziom współczesnym - każdy potrafi wskazać osoby, które 12 można zaliczyć do poszczególnych kategorii. Podstawowe typy oso- Wprowadzenie bowościowe występują też w klasycznym teatrze greckim. Greccy aktorzy nosili na twarzach maski zwane persona i stąd wzięło się angielskie słowo personality, czyli osobowość. Gdy publiczność wi- działa aktora z jego maską na twarzy, od razu wiedziała, jakiego typu osobowości należy się spodziewać. Pomysł, by ludzi traktować niczym typy osobowościowe, utrzymywał się nieprzerwanie w histo- rii. Na powierzchnię wypłynął wyraźnie wiele wieków później, w dobie włoskiego renesansu, w komedii delFarte z jej typowymi postaciami, takimi jak przystojny bohater, przebiegły sługa i zaz- drosny mąż. Typy te pojawiają się również w filmach z Hollywood, nawet tych najnowszych, w których dostrzec można, na przykład, postać „Nierządnicy o czułym sercu”, dobrze znaną widzom żyjącym wiele wieków wcześniej. Również współczesne seriale telewizyjne wykorzystują charakterystyczne typy postaci, a widz z miejsca wie, kto j est wścibską sąsiadką, a kto śliczną młodą dziewczyną lub nik- czemnym oszustem. Taki sposób podejścia do zagadnienia osobowości nie jest typowy wyłącznie dla kultury Zachodu. W teatrze japońskim używano masek, których wygląd w jednej chwili sygnalizował widzom, jaki jest charakter danej postaci. W tradycyjnej operze chińskiej stosowano ściśle określone rodzaje makijażu dostarcza- jące widzom podobnej informacji (w makijażu postaci heroicznych dominowała czerwień, natomiast u postaci nikczemnych - biel). Próby analizy osobowości były podejmowane nieprzerwanie i doprowadziły do narodzin wielu różnych metod - czasami nieco dziwacznych, czasami takich, co do dziś mają swoich zwolenni- ków. Frenologia (nauka badająca związki między zdolnościami umysłowymi a określonymi obszarami mózgu) lub badanie oso- bowości na podstawie kształtu głowy były bardzo popularne w XIX wieku. Rzeczywiście wierzono, że ujawniają one wewnętrz- ną prawdę na temat osobowości człowieka. Grafologia była i do dziś pozostała popularna. Chociaż często krytykowana przez naukowców, jest do dziś szeroko praktykowana i przez wielu uważana za wiarygodną. We Francji, w pewnych kręgach, grafo- logia do chwili obecnej traktowana jest z dużym szacunkiem. 13 Wprowadzenie Nietrudno zrozumieć dlaczego. Zdrowy rozsądek podpowiada nam, że coś tak blisko związanego z człowiekiem jak jego charak- ter pisma musi ujawniać jakieś informacje na temat jego osobo- wości. Wszyscy znamy przykłady „typowych” elementów pisma danej osoby. Jednak dopiero gdy staramy się stworzyć teorię opartą na takich przesłankach, okazuje się, iż nie ma solidnego uzasadnienia opinii, iż charakter pisma dostarcza wskazówek na temat osobowości człowieka. W ostatnich latach pojawiły się inne modne metody, potrafiące rzekomo ustalić osobowość człowieka. Jedną z nich była analiza barw, która w latach siedemdziesiątych XX wieku uważana była przez niektórych za cenny wkład do psy- chologii osobowości. Ludzie byli pod wrażeniem hipotezy, że wy- bór kolorów dokonywany przez danego człowieka ujawnia typ jego osobowości. Stworzono całe teorie głoszące, że kolor czerwony oznacza asertywność, żółty zaś ma związek z intelektem itd. Póź- niej przyjrzymy się bliżej kilku mniej ortodoksyjnym metodom oceny osobowości. Jakimi torami podążał główny nurt psychologii? Co psychologia ma do zaoferowania w dziedzinie oceny charakteru? Powróćmy na chwilę do typów ludzkich opisanych przez Teofrasta. U podstaw tej teorii kryło się założenie, że typy osobowościowe są niezmienne. Człowiek gadatliwy pozostawał rozmowny w każdym towarzystwie, niezależnie od tego, czyjego gadulstwo było mile widziane. Podobnie można było mieć pewność, że tchórz nigdy nie nabierze odwagi, a głupiec do końca życia pozostanie głupcem. Typy te są w sposób daleki, lecz wyraźny związane z tym, co współczesna psychologia nazywa „cechami osobowościowymi”. Obecnie zakłada się, że czło- wiek, który podczas testu ujawnił osobowość towarzyską i otwartą na innych, będzie taki w przyszłości. Odnosi się to również do innych cech, takich jak lęk lub kreatywność. Większość współczes- nych analiz osobowości przeprowadzanych w sferze biznesu i hand- lu opiera się na „teorii cech”. Pojawiły się również inne teorie osobowości, o których należy tutaj wspomnieć. Zwolennicy psychologii behawioralnej powiadają, 14 że osobowość jest ukształtowana przez nasze obecne i dawne re- Wprowadzenie akcje na warunki zewnętrze. Inni sądzą, że wszystkie nasze zacho- wania wypływają z podświadomych bodźców, które mogą być tak głęboko ukryte, iż możemy być ich całkiem nieświadomi. Pogląd taki w języku psychologii określa się mianem „teorii psychodynamicz- nej”. Teoria ta sięga swymi korzeniami analiz Sigmunda Freuda. W ostatnich latach podświadome popędy były bardzo popularnym wyjaśnieniem ludzkich zachowań. Doprowadziło to do pewnych dziwacznych, a nawet groźnych konsekwencji. Niektórzy psycho- terapeuci, szczególnie w Ameryce Północnej, twierdzili, że kobiety molestowane seksualnie w dzieciństwie wyparły te traumatyczne wydarzenia do tak głębokiego poziomu podświadomości, iż wspo- mnienia tych wydarzeń mogą zostać ujawnione dopiero po pewnym okresie intensywnej terapii. Kobiety, przekonane o tym, że miały szczęśliwe, wyjątkowe dzieciństwo, były zachęcane do odkrywania najbardziej bolesnych wspomnień dotyczących molestowania. Nic dziwnego, że metoda ta była bardzo kontrowersyjna. Problem z podświadomymi pobudkami polega na tym, iż są one podświado- me. Kto może w sposób rozstrzygający stwierdzić, czy faktycznie występują i w jakiej mierze są odpowiedzialne za zachowania czło- wieka? Rzecz jasna, pewni psycholodzy i psychoterapeuci przypi- sują sobie szczególne kompetencje w tej dziedzinie. Inni nie są jed- nak o tym przekonani. Ponieważ teoria cech osobowościowych jest główną metodą stosowaną obecnie, przeanalizujmy szczegółowo, jak działa. Nasi ...
[ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plhot-wife.htw.pl
|