»

Alice Cooper[]

Ten artykuł należy dopracować zgodnie z :
 i , .
Po wyeliminowaniu niedoskonałości prosimy usunąć szablon {{Dopracować}} z kodu tego artykułu.

Alice Cooper

Alice Cooper, 2007

Imię i nazwisko

Vincent Damon Furnier

Pseudonim

Alice Cooper

Data i miejsce urodzenia

Pochodzenie

, 

Gatunek

, , contemporary pop, contemporary rock

Zawód

, autor tekstów, 

Aktywność

od 1964

Alice Cooper (właściwie Vincent Damon Furnier, ur.  ) – wokalista i muzyk , prekursor . Sławę zdobył w . Jeden z twórców shock-rocka i horror rocka. Największe hity to School's Out, No More Mr. Nice Guy, I'm Eighteen i Poison.

W 2006 r. piosenkarz został sklasyfikowany na 32. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów wg . Z kolei w 2009 r. został sklasyfikowany na 7. miejscu listy 50 najlepszych heavymetalowych frontmanów wszech czasów według.

Spis treści

  [] 

·                     

o                                        

·                     

o                                        

§                                                 

§                                                 

o                                        

o                                        

·                     

·                     

·                     

Biografia[ | ]

Cooper w 1972 roku

Muzyk urodził się 4 lutego 1948 r. w  w stanie . W dzieciństwie przeniósł się z rodziną do  w stanie . Interesował się sztuką. Zaczął śpiewać i występować wcześnie. Pod wpływem muzyki brytyjskiej założył zespół The Earwigs (potem The Spiders oraz The Nazz), z którym kopiował przeboje grup z Anglii, głównie . Zdobył sporą popularność w swym rodzinnym stanie. Występował jako  przed gośćmi z Wielkiej Brytanii, również . Nagrał kilka singli. W końcu 1967 r. przeniósł się do , by rozpocząć profesjonalną karierę muzyczną. Lider przyjął  Alice Cooper i zaczął podawać się za wcielenie młodo zmarłej dziewczyny. W jego identycznie nazwanym zespole grali  - gitara,  - klawisze, gitara, fortepian (główny kompozytor muzyki), Dennis Dunaway - bas i Neal Smith - perkusja. Shep Gordon został zespołu.

Zespół Alice Cooper regularnie otwierał koncerty większych sław kalifornijskiego rocka, m.in. , z którego muzykami Alice się przyjaźnił. Zdobył pewien rozgłos i stał się nawet bohaterem małego skandalu. Wystąpił też w Kanadzie. Nagrał 3 płyty dla małej firmy Straight Records, którą stworzył . W grudniu  r. ukazał się album Pretties for You a w czerwcu  r. Easy Action. Zawierały zalążki późniejszych pomysłów (np. w utworach Refrigerator Heaven, Return of the Spiders czy Easy Action z tej drugiej), które zaowocowały  z lat 70. Wyprzedzały nurt zwany potem . Nie odniosły wtedy sukcesu komercyjnego i zespół przeniósł się do .

Nowy producent  nadał jej muzyce oryginalny i przebojowy charakter i brzmienie. Wspomagał zespół na instrumentach klawiszowych i skomponował z nim m.in. utwór Under My Wheels. Na przełomie 1970/71 r. Alice Cooper wydał dość popularnego w USA singla I’m Eighteen, umieszczonego na płycie Love It to Death (grudzień 1970). Wytwórnia  zainteresowała się grupą i podpisała z nią kontrakt. Wznowiono zaraz album Love It to Death (czerwiec 1971), a grupa w swym klasycznym składzie w krótkim czasie nagrała z Ezrinem 4 albumy: Killer (grudzień 1971), School's Out (czerwiec 1972), Billion Dollar Babies (marzec 1973, nagrana z udziałem wielu gości) i Muscle of Love (grudzień 1973). Ezrin produkował płyty Alice’a Coopera do lat 80.

W 1971 r. zespół po raz pierwszy zagrał w Europie, a w latach 1972-74 wylansował 5 przebojów, zarówno w Stanach, jak i na całym świecie: School's Out, Elected, Hello Hooray, No More Mr. Nice Guy i Teenage Lament ‘74 (kompozycja A. Coopera i perkusisty N. Smitha). Pierwszy z nich w sierpniu 1972 r. spędził 3 tygodnie na szczycie brytyjskiej listy przebojów i jest do dziś najpopularniejszym utworem artysty. Cooper wykorzystał w nim chórek dziecięcy, podobnie jak przed nim zrobił to  w utworze An Excerpt from The Teenage Opera, a po nim zespół  w przeboju Another Brick in the Wall Part 2. W 1986 r. koncertowa wersja School's Out znalazła się na odwrocie singla Teenage Frankenstein, promującego album Constrictor. Do oryginalnego utworu powstało wideo, podobnie jak do następnych singli. W utworze No More Mr. Nice Guy gościnnie wystąpił .

Cooper wymyślił bulwersującą formę prezentacji swej muzyki, do skrajności doprowadzając wcześniejsze próby operowania, np. przez